Henri Bloem in Duitsland deel II

De Hele Bloem groep met uiterst links Josef Leitz 

Ieder jaar gaan de eigenaren van de winkels van Henri Bloem met partners een weekend op reis. Nu eens niet op inkoopreis, maar voor de gezelligheid.Enkele reisgenoten doen hier traditiegetrouw verslag van. Hieronder deel II van de reis die dit jaar naar de Mosel, Rheingau en Franken in Duitland ging.

Maandag 30 Mei 2011

Lösnich am Mosel ligt er  vredig bij deze morgen om acht uur. Na wat gemopper van het personeel van Hotel Heil, mochten we op hun terras ontbijten met uitzicht op de Erdenner Treppchen. De zon brandt al behoorlijk op dit uur en we voelen ons geprezen met dit prachtige weer.

Opgewekt en nog een beetje rozig van de vele rieslings die we gisteren proefden, vervolgen we onze weg met de bus langs de Mosel en al haar steile wijngaarden. Opvallend zijn de vele percelen met nieuwe aanplant. Vooral deze stokken moeten leiden vanwege de aanhoudende droogte (Al 12 weken geen regen!) Voor de ‘Alte Rebe’, de oude wijnstokken, is het juist goed vertelt Willy ons. Goed voor de vruchtzetting.

Na twee uurtjes rijden we met de bus het pondje op die de Rijn zal oversteken naar Rüdesheim. Een toeristisch wijnstadje in de Rheingau. De Rijn is hier breed en maakt een bocht naar het westen om zodoende om het Taunusgebergte heen te stromen. De brede Rijn werkt hier als warmteregelaar en zonnereflector en het gebergte beschermt de wijngaarden tegen koude wind. Omstandigheden die het ideale microklimaat voor de Riesling druif creëren.  

In Rüdesheim begeven we ons naar Weingut Leitz. Eerst een rondleiding en daarna de proeverij. Josef Leitz legt ons uit dat er per wijngaarden grote verschillen zijn in o.a. het aantal zonuren en de bodemgesteldheid. En wij proeven het verschil!

 Josef Leitz geeft uitleg bij de ligging van de wijngaarden.

Hij weet het te verkopen. Zijn zuivere Rieslings zijn populair in Scandinavie en in de V.S. En terecht! De Riesling is een veelzijdige druif. Van een licht aperitiefje tot een weelderige zoete Beerenauslese. Een Rieslingwijn met een behoorlijk restsuikergehalte kan door zijn zuren toch nog vrij droog smaken. Het draait allemaal om de balans.

We proefden we alleen Rieslings uit 2010. Een buitengewoon jaar met hogere zuren dan normaal, wat de wijn weer bewaarpotentie geeft. We vroegen aan Josef wanneer zijn wijnen op hun top zijn. “Na twee jaar vallen ze in een gat en na vier jaar ontwikkelen ze een optimale smaak” Hij voegde eraan toe dat dit zijn persoonlijke voorkeur is. Je kan de Rieslingwijnen ook jong drinken. De typische ‘goût de pétrol’ ontbreekt dan echter. Het benzineachtige tweede aroma van de Riesling, wat niet iedereen kan waarderen. De wijn is in ieder geval een stuk complexer na vier jaar en als de balans met het zuur- en zoetgehalte klopt, ontstaan er prachtige verfijnde wijnen.

Op de proeflijst staat ook een ‘Riesling Kabinett feinherb’. De term Feinherb word steeds meer gebruikt in plaats van ‘halbtrocken’, omdat dit positiever klinkt. En de wijnboer heeft meer speelruimte wat betreft het restsuiker. Beter voor de wijnmaker ,maar halbtrocken is wel duidelijk voor de consument. De wijnboeren die we tot nu zagen, tijdens deze wijnreis, hadden allen hun eigen visie over de Duitse wetgeving en kwaliteitsbepaling. Het komt de overzichtelijkheid van niet ten goede, maar de wijnen krijgen wel een sterk regionaal karakter.

We vervolgen onze reis weer richting Escherndorf in Franken, voor een bezoek bij wijnmaker Horst Sauer. Ik ben benieuwd wat zijn visie is..

 

Frank de Bie

Tags van Technorati: Duitsland,Josef Leitz,groepsreis,Rheingau,Rüdesheim

Henri Bloem in Duitsland deel I

Ieder jaar gaan de eigenaren van de winkels van Henri Bloem met partners een weekend op reis. Nu eens niet op inkoopreis, maar voor de gezelligheid.Enkele reisgenoten doen hier traditiegetrouw verslag van. Hieronder deel I van de reis die dit jaar naar de Mosel, Rheingau en Franken in Duitland ging.

Zondag 29 mei 2011.

Hier is weer een verslag van een verslaggeefster die mee mocht op wijnreis, maar zich meer focust op andere zaken dan wijn. Als het over wijn moet gaan, verwijs ik u graag door naar alle medewerkers van Henri Bloem (20 zaken in heel Nederland, er is er vast wel één bij ú in de buurt).

Dit jaar geen begroeting op een groot vliegveld, maar een zeer warm onthaal om 7.30 uur bij Michel en Marja in Wolfheze. De auto’s parkeren we op een afgelegen plaats (ik zie wat verontruste blikken) zodat iedereen de komende 3 dagen lekker z’n eigen gang kan gaan. Wat een heerlijke krentenwegge staat er klaar, met en zonder boter, lastig om gelijk al een keus te moeten maken!

Om 7.34 uur zaten we allemaal fris en fruitig in de bus, op weg naar Erden, Duitsland. De bus was iets kleiner dan we gewend waren, maar ‘onze’ chauffeuse Charlotte was er niet minder om! Met haar kun je wel een oorlog winnen en kom je nog eens ergens.

In de bus waren ook 2 leestafels aanwezig en dat is best fijn voor de rust in de bus. Net zoals vroeger in de bibliotheek, toch? Nou ja, laten we zeggen: het is weer ouderwets gezellig. Boeken en tijdschriften liggen op tafel, maar worden amper open geslagen.

Iedereen kijkt uit naar het moment dat we de bus uit mogen stappen. Bernkastel is de eerste plaats die we aandoen (ik sla de noodstop 5 minuten voor de eindbestemming even over, Frank).

We hebben gelijk al een kwartier vrije tijd en gaan daarna gezellig lunchen met meneer Meulenhof op een terrasje aan de Bernkasselse Boulevard. Lekker eten, wijntje erbij en eens even stevig bijpraten onder de warme zon (het is al gauw zo’n 27 graden).

En ja hoor, het jaarlijkse gevoel is er weer: drie dagen lang lekker eten en wijn proeven/drinken, wat een feest!

We mogen nog even los rondlopen en verzamelen aan de Moezel om daar op een boot te stappen. Eenmaal lekker geïnstalleerd op het dek, nog even 2 minuten ontspannen en dan weer serieus aan de slag bij meneer en mevrouw Kerpen. Maar liefst 10 wijnen hebben we geproefd, er zaten hele lekkere bij! 

 

Na 2 uur stond Charlotte alweer op ons te wachten met de bus en bracht ze ons naar de berg. De berg waar het allemaal gebeurt. Eerst een flink stuk taart en dan hop, de calorieën verbranden: de berg op via de kletterweg. De naam alleen al!

 

We hebben het overleefd en zijn weer helemaal klaar voor de volgende ronde: in het souterrain van meneer Meulenhof wijnen proeven. Onze Willy had helemaal de smaak te pakken (hij komt ieder jaar in deze streek) en gaf ons een sightseeing door het dorp. We kwamen niet ver, want Willy was blij om alle dorpsbewoners weer te zien en vice versa. Daarbij kwam nog het diner dat bij het hotel op ons stond te wachten. Dus werden we snel in het busje van meneer Meulenhof gezet, op weg naar het hotel. Gezellig in het sfeerlicht nog ‘even’ bezig geweest met 5 gangen. Het was weer lekker!

Willy neemt de jonge honden nog even mee terug naar de plaatselijke kroeg in ‘zijn’ dorp, het is namelijk maar 3 kilometer verderop. Prima te doen.

 De hele Bloem groep met helemaal linksbovenin Hr.Justen van Weingut Meulenhof.

De verslaggeefster is moe geworden van de vele fijne indrukken en gaat tevreden en gelukkig naar bed. De kop is eraf. Ben benieuwd wat dag 2 ons brengt en wat Frank hierover te zeggen heeft.

Ik heb genoten!

Mariëlle Hendriks 

 

 

 

 

 

Tags van Technorati: Kerpen,Meulenhof,Duitsland,Mosel,Groepsreis