Henri Bloem in Duitsland deel II

De Hele Bloem groep met uiterst links Josef Leitz 

Ieder jaar gaan de eigenaren van de winkels van Henri Bloem met partners een weekend op reis. Nu eens niet op inkoopreis, maar voor de gezelligheid.Enkele reisgenoten doen hier traditiegetrouw verslag van. Hieronder deel II van de reis die dit jaar naar de Mosel, Rheingau en Franken in Duitland ging.

Maandag 30 Mei 2011

Lösnich am Mosel ligt er  vredig bij deze morgen om acht uur. Na wat gemopper van het personeel van Hotel Heil, mochten we op hun terras ontbijten met uitzicht op de Erdenner Treppchen. De zon brandt al behoorlijk op dit uur en we voelen ons geprezen met dit prachtige weer.

Opgewekt en nog een beetje rozig van de vele rieslings die we gisteren proefden, vervolgen we onze weg met de bus langs de Mosel en al haar steile wijngaarden. Opvallend zijn de vele percelen met nieuwe aanplant. Vooral deze stokken moeten leiden vanwege de aanhoudende droogte (Al 12 weken geen regen!) Voor de ‘Alte Rebe’, de oude wijnstokken, is het juist goed vertelt Willy ons. Goed voor de vruchtzetting.

Na twee uurtjes rijden we met de bus het pondje op die de Rijn zal oversteken naar Rüdesheim. Een toeristisch wijnstadje in de Rheingau. De Rijn is hier breed en maakt een bocht naar het westen om zodoende om het Taunusgebergte heen te stromen. De brede Rijn werkt hier als warmteregelaar en zonnereflector en het gebergte beschermt de wijngaarden tegen koude wind. Omstandigheden die het ideale microklimaat voor de Riesling druif creëren.  

In Rüdesheim begeven we ons naar Weingut Leitz. Eerst een rondleiding en daarna de proeverij. Josef Leitz legt ons uit dat er per wijngaarden grote verschillen zijn in o.a. het aantal zonuren en de bodemgesteldheid. En wij proeven het verschil!

 Josef Leitz geeft uitleg bij de ligging van de wijngaarden.

Hij weet het te verkopen. Zijn zuivere Rieslings zijn populair in Scandinavie en in de V.S. En terecht! De Riesling is een veelzijdige druif. Van een licht aperitiefje tot een weelderige zoete Beerenauslese. Een Rieslingwijn met een behoorlijk restsuikergehalte kan door zijn zuren toch nog vrij droog smaken. Het draait allemaal om de balans.

We proefden we alleen Rieslings uit 2010. Een buitengewoon jaar met hogere zuren dan normaal, wat de wijn weer bewaarpotentie geeft. We vroegen aan Josef wanneer zijn wijnen op hun top zijn. “Na twee jaar vallen ze in een gat en na vier jaar ontwikkelen ze een optimale smaak” Hij voegde eraan toe dat dit zijn persoonlijke voorkeur is. Je kan de Rieslingwijnen ook jong drinken. De typische ‘goût de pétrol’ ontbreekt dan echter. Het benzineachtige tweede aroma van de Riesling, wat niet iedereen kan waarderen. De wijn is in ieder geval een stuk complexer na vier jaar en als de balans met het zuur- en zoetgehalte klopt, ontstaan er prachtige verfijnde wijnen.

Op de proeflijst staat ook een ‘Riesling Kabinett feinherb’. De term Feinherb word steeds meer gebruikt in plaats van ‘halbtrocken’, omdat dit positiever klinkt. En de wijnboer heeft meer speelruimte wat betreft het restsuiker. Beter voor de wijnmaker ,maar halbtrocken is wel duidelijk voor de consument. De wijnboeren die we tot nu zagen, tijdens deze wijnreis, hadden allen hun eigen visie over de Duitse wetgeving en kwaliteitsbepaling. Het komt de overzichtelijkheid van niet ten goede, maar de wijnen krijgen wel een sterk regionaal karakter.

We vervolgen onze reis weer richting Escherndorf in Franken, voor een bezoek bij wijnmaker Horst Sauer. Ik ben benieuwd wat zijn visie is..

 

Frank de Bie

Tags van Technorati: Duitsland,Josef Leitz,groepsreis,Rheingau,Rüdesheim