Henri Bloem in Oostenrijk deel III

Evenals vorig jaar hebben 3 gastschrijfsters (partners van enkele eigenaren) hun best gedaan de belevenissen van een groep wijnhandelaren plus aanhang te beschrijven vanuit hun eigen invalshoek.

Auteur: Fleur van den Horn (Wijnkoperij Henri Bloem Amstelveen)

Vandaag voor de verandering vroeg op pad. In plaats van uitgebreid ontbijten en uitslapen, moesten we al om 8:15 in de bus zitten die vertrekt vanaf het plein in Retz. Het is ons inmiddels al flink aan te zien zo twee dagen veel eten en wijn drinken en proeven. (we zijn gemiddeld zo’n 2 kilo aangekomen – met 26 man dus al gauw 50 kilo erbij). Dat moet ook gezegd worden, …. zo leuk zijn deze reisjes dus eigenlijk niet ;)

Om 10 uur worden we verwacht bij onze eerste producent van deze dag, Hans Gsellman van Gsellman & Hans. Zie ook: http://www.gsellmann.at/  We halen hem op bij zijn thuisadres en hij besluit om ons eerst de wijngaarden te laten zien. Vanwege het weer (winderig, fris) en onze vermoeidheid, rijden we met de bus als  een groep Japanners (we maken nog net geen foto’s vanuit de bus) door zijn wijngebied heen in plaats van dat te lopen (wat we normaliter wél doen). En aanschouwen vanuit de bus de jonge takken, de Pinot Noirs, Gruner Veltliners, maar ook de ligging van zijn wijngaarden. Zo aan zee en veel wind geeft dat natuurlijk behoorlijke karakteristieken mee aan de wijn.

Rond 11 komen we aan bij het bedrijf zelf. Er staan twee mannen verwoed buiten boven een zelfgestookt vuur in een grote pan te roeren en een enorme goulash maaltijd voor ons voor te bereiden. Dat werd natuurlijk wel tijd, want we hadden inmiddels al 3 uur niet gegeten. Na een korte rondleiding stonden er een twintigtal wijnen voor ons op een tafel opgesteld die we zelf mochten uitschenken. Gsellman & Hans wordt momenteel al gevoerd bij Henri Bloem, maar we bezochten deze producent ook om eventuele nieuwe wijnen te ontdekken voor het assortiment. De labeling van de flessen zijn overigens prachtig, maar ik was zelf minder gecharmeerd van de wijnen. 

Op een enkele uitzondering na, de Blauer Zweigelt 2008 Heideboden. Die vond ik werkelijk fantastisch. Smaken verschillen natuurlijk, en daarom het grote assortiment bij Henri Bloem.

Na het proeven konden we allemaal zelf een bord met goulash halen, met brood erbij. Ondanks dat we dachten geen trek te hebben, was het zo lekker dat we allemaal een tweede keer naar buiten zijn gegaan om op te scheppen (nog net geen derde keer, werd nl met de opschepbeurt lekkerder).

Met een volle maag vertrokken we zo rond half 3 weer richting producent Markowitsch, de laatste voor deze dag. Zie ook: http://www.markowitsch.at/ Zo in vergelijking met de andere producten van deze reis een zeer moderne onderneming, duidelijk veel commerciëler maar dat moet ook wel met een totaat wijngaardareaal van 80 hectare. Er stond een lange tafel opgesteld en opnieuw werden alle wijnen geschonken om te proeven. Een aantal van ons begonnen al met knikkebollen, en Ans is maar even een rondje gaan lopen. Nu zijn de vinotheekhouders allemaal natuurlijk volleerd in proeven, maar zijn de partners dat nog niet. Bovendien heb ik vroeger geleerd niet te spugen, dus slik ik alles maar door. Overigens waren de wijnen echt subliem, dus heel erg was dat niet.

Aangezien we om 7 uur moesten inchecken op het vliegveld (Peter en ikzelf een half uur eerder vanwege ons vertrek naar Amsterdam en niet Dusseldorf), moest er om 5 uur al gegeten worden. En dat werd natuurlijk tijd, want we hadden inmiddels 1.5 uur niets meer tot ons genomen. Markowitsch had een diner voor ons geregeld in een restaurant nabij het kantoor. Dus om 5 uur zaten we weer aan tafel. Bij het voorgerecht (een duo van mozzarelle/asperge en spinazie/gepocheerd ei/carpaccio dronken we de chardonnay van Markowitsch. Bij het hoofdgerecht, e en hertenbiefstukje en stoof met een waanzinnige rodewijnsaus kregen we de Pinot Noir Reserve en de M1, de laatste werd gedecanteerd zodat hij wat beter los kwam.  Wat een feestmaaltijd, en wat smaakte dat eten lekker terwijl we dachten niet meer te kunnen eten. En wat waren de wijnen heerlijk! Wat een feest. Helaas werden Peter en ik voor het nagerecht weggeroepen want onze taxi stond klaar om ons eerder af te zetten op het vliegveld. We zaten moe, maar zeer voldaan om half 8 richting Amsterdam.

Ik weet niet hoe het met de rest van de Henri Bloem groep zit, maar ik kan haast niet wachten tot volgend jaar …..

.... bij terugkomst bleek dat zowel de Prechtl Zweigelt Satzen 2008, alsook de Markowitsch Chardonnay 2009 als winnaar uit de Ruit&Rijst Ooostenrijk proeverij is gekomen van het tijdschrift WINELIFE. Hiep hiep Hoera!

Tags van Technorati: oostenrijk,gsellmann & hans,markowitsch,pinot noir