Het mengen van rosé

Hoe zat het nou ook al weer met die Franse commotie onlangs over rosé?

De Europese Unie heeft per 1 januari een richtlijn aangenomen die het toestaat om ook in Europa rosé te maken door het mengen van witte wijn met een beetje rood. Dat houdt tevens in dat zo’n product dan ook van buiten de EU mag worden geïmporteerd, wat eerder verboden was.

Op de klassieke wijze wordt rosé gemaakt door het kort laten gisten op de schillen van blauwe druiven, die de wijn een lichtroze of oranje kleur geven. Meestal duurt deze gisting niet langer dan 12 tot 24 uur. Daarna worden de druiven geperst of laat men het gistende sap van de schillen weglopen, om de wijn zonder schillen verder te laten gisten, eigenlijk net als witte wijn.
Het mengen van rode en witte wijn tot rosé geldt in Frankrijk als een doodzonde. ’Europa wil Franse rosé om zeep helpen’, tettert het van de voorpagina’s. Toch zijn er de nodige kanttekeningen te plaatsen bij dit protest. De Franse minister van Landbouw heeft er immers gewoon mee ingestemd. Daar komt bij dat een van de beroemdste wijnen van Frankrijk, Champagne Rosé, al sinds mensenheugenis wordt gemaakt door het mengen van witte chardonnay met rode pinot noir.

Als compromis wordt voor de ‘klassieke’ wijze overwogen om op het etiket ‘Rosé Traditionnel’ te zetten. Dan mag elke appellation zelf beslissen wat ze doen.
(Bron: Pieter Nijdam & Ronald De Groot)